Euphorbia - kamerplant zorg thuis

Euphorbia is een plantensoort die een groot aantal soorten omvat, waaronder kruiden, struiken en zelfs kleine bomen. Ze bevatten allemaal giftig sap dat op melk lijkt. Vaak wordt het woord "Euphorbia" geassocieerd met een wiet dat op straat groeit. Sommige soorten milkweed worden echter als kamerplant gekweekt.

Kenmerkend voor een bloem Euphorbia met foto

Euphorbia binnenshuis is een vetplant die vocht ophoopt in zijn fragiele scheuten en bladeren. In de weefsels van de plant zit melkachtig sap, dat vrijkomt bij beschadiging. Euphorbia-sap bevat enkele giftige stoffen die beschermen tegen verschillende parasieten.

Milkweed-bladeren bevinden zich tegen elkaar, ze komen in verschillende vormen en maten:

• langwerpig;
• eivormig;
• gescheurd;
• eenvoudig.

Zoals op de foto te zien is, hebben sommige indoor bloemsoorten onderontwikkelde bladplaten die op spikes of haren lijken.

Milkweedstengels zijn recht of oplopend; hun vorm is afhankelijk van het type plant. De meeste soorten hebben eenvoudige, met blad bedekte stengels, sommige hebben doornen. Er zijn ook soorten die op een cactus lijken.

Bloemen vormen een speciaal soort bloeiwijze - sympodiaal of cymose. Elke bloeiwijze is omgeven door twee dekbladen. De bloeiperiode vindt plaats in de zomermaanden en sommige soorten bloeien in de herfst.

Onder melkkruiden worden zowel tweehuizige als eenhuizige planten gevonden. Kleine drielobbige vruchten verschijnen in plaats van de bloem, die na het rijpen barsten en in drie noten uiteenvallen. Elke noot bevat één glad zaad.

Soort diversiteit

Het geslacht Euphorbia verenigt meer dan 2000 planten. Sommigen van hen groeien op straat, maar er zijn uitzicht binnenshuis. Meestal gevonden als een huisplant:

1. Euphorbia Witgekalkt. De meest voorkomende meerjarige soort die lijkt op een palmboom. Het heeft grote ovale bladeren met uitgesproken witte nerven. Witte milkweed bloemen zijn klein en onopvallend; na verwelking verschijnen zaden op hun plaats.

   

2. Euphorbia Tirucalli is een vaste bloem voor binnen. Een kenmerk van deze succulent is de volledige afwezigheid van bladeren. De hele bloem bestaat uit stokjes-stelen die in verschillende richtingen uitsteken. Deze soort bloeit zelden en alleen met de juiste zorg.

   

3. Euphorbia Trihedral. Groeit in de vorm van een struik met dikke trihedrale scheuten. Op de donkergroene takken zijn lichte streepjes en roodbruine spikes duidelijk zichtbaar. De bladeren van de milkweed Trihedral zijn erg klein en lijken op een schouderblad.

   

4. Euphorbia Mile. Een kleine struik met een vertakte geribbelde stengel. De bovenkant is omlijst door groene eivormige bladeren en kleine gegroepeerde bloemen van scharlaken, paars, citroen of sinaasappel.

   

5. Euphorbia Vet. Een overblijvende bloem die lijkt op een ronde cactus zonder doornen. Het heeft bijna onmerkbare ribben. De diameter van Euphorbia-vet kan 8 cm bedragen, soms verschijnen er kleine bloemen op de bovenkant van de plant.

   

Dit is slechts een klein deel van alle soorten binnen-Euphorbia. Ze zijn niet allemaal vergelijkbaar en hebben een unieke structuur.

Milkweed Care thuis

Ondanks het grote aantal soorten is de zorg voor decoratieve milkweed ongeveer hetzelfde. Aangezien Euphorbia een succulent is, is de verzorging ervan uiterst eenvoudig. Om thuis een mooie en gezonde bloem te laten groeien, moet u echter enkele kenmerken van zorg kennen.

Water en vochtigheid

Euphorbia kan vocht opnemen, dus u hoeft het niet te vaak water te geven. In de zomerse hitte is het voldoende om dit 2 keer per maand te doen. In de winter kunt u een bloem minstens om de 30 dagen water geven.

Het licht

Euphorbia vereist goede felle verlichting. Als er niet genoeg licht is, zal de bloem sterk oprekken en zijn aantrekkelijkheid verliezen. Soorten die geen bladeren hebben, zijn niet bang voor direct zonlicht, zodat ze in de middagwarmte in de zon kunnen worden achtergelaten. Soorten met grote bladeren zijn beter voor schaduw, omdat de stralen van de zon de plant kunnen verbranden.

temperatuur

Alle soorten Euphorbia houden van de hitte en slechts enkele daarvan verdragen lage temperaturen. Tijdens de groeiperiode - in zomer en lente - is de temperatuur optimaal boven de 20 graden. Tijdens de winterrust kunt u de temperatuur verlagen tot 10-15 graden. Vetplanten moeten worden beschermd tegen wind en sterke temperatuurschommelingen.

U bent misschien geïnteresseerd in:

10 mooiste en pretentieloze bloemen binnenHoe de juiste bloemzaden te kiezenMijn weelderig bloeiende bloembed in de herfst: geen asters, gladiolen en goudsbloemen

meststof

Vetplanten hoeven niet te worden bemest tijdens de rustperiode, maar in het voorjaar en de zomer is het erg belangrijk om regelmatig te voeren. Meststoffen voor kamerplanten, cactussen en vetplanten zijn het meest geschikt. Voeding met grote hoeveelheden stikstof moet worden vermeden. Je moet de plant om de twee weken bemesten.

Voordat u gaat planten, moet u ook kunstmest aanbrengen. Je kunt berkenas en compost aan de grond toevoegen.

Welke grond om te kiezen

Het substraat voor Euphorbia kan in de winkel worden gekocht of onafhankelijk worden bereid. In de winkel moet je een speciale grond kiezen voor cactussen en vetplanten. Houtskool en compost kunnen aan de afgewerkte grond worden toegevoegd.

Om de grond zelf voor te bereiden, moet je een gelijke hoeveelheid grof zand en turf mengen. Lommerrijke grond is ook geschikt. Het moet worden gemengd met zand in een verhouding van 1: 2 en voeg een paar theelepels humus toe. Voor het planten moet de grond worden gecalcineerd in de oven of gestoomd.

Plagen, ziekten en behandelingen

Vaak verliest een bloem zijn aantrekkelijke uiterlijk en begint te vervagen. De oorzaak hiervan kan verschillende ziekten zijn. Als de bloem ongezond is geworden, is het noodzakelijk om water te geven en de verlichting te verbeteren. Ook kan de plant worden aangetast door verschillende schimmels en virussen, om deze te bestrijden moet je je toevlucht nemen tot chemicaliën. Om te bepalen waar de bloem precies ziek van is, moet u een grondig onderzoek uitvoeren. De volgende ziekten treffen meestal euphorbia:

1. Grijze rot Bruine vlekken verschijnen op de bladeren, die geleidelijk groter worden. Na verloop van tijd rot het blad van melkkruid volledig. Om rot te voorkomen, is het noodzakelijk om de bloem goed water te geven en losse grond te gebruiken voor het planten. Als de ziekte al is opgetreden, moet u de vetplant behandelen met fungiciden.

   

2. Droge spotting is een schimmelziekte, waarvan het uiterlijk wordt aangegeven door donkere vlekken op bladplaten. Allereerst treft de ziekte de oude bladplaten, maar verspreidt zich al snel naar jongere. Om een ​​bloem te genezen, moet je deze behandelen met systemische fungiciden, zoals Ridomil Gold, Skorr.

   

3. Stamrot. Donkere depressieve vlekken verschijnen aan de basis van de stengel, die geleidelijk groeien en de interne weefsels beïnvloeden.Na verloop van tijd breekt de stengel en sterft de bloem. Tegen de schimmel worden systemische en biologische fungiciden gebruikt, zoals Trichodermin, Trichophytum, Fitolavin en anderen.

   

4. Tabaksmozaïek is een virale ziekte overgedragen door insecten. Om infectie te voorkomen, moet je de bloem behandelen met insecticiden. Als een plant ziek wordt, worden de bladeren vervormd en bedekt met kleurrijke vlekken. Om een ​​zieke vetplant te genezen, moet je het behandelen met een oplossing van wei (100 ml serum per 1 liter water) met toevoeging van verschillende micronutriënten. Je moet ook de bovengrond in de pot vervangen.

   

Een ander probleem voor tuiniers kan het uiterlijk van ongedierte zijn. De volgende parasieten kunnen Euphorbia aanvallen:

1. Bladluizen zijn kleine citroen- of smaragdgroene insecten die met het blote oog kunnen worden gedetecteerd. Bladplaten onder invloed van deze parasieten zijn vervormd en veranderen van kleur en de bloem stopt met ontwikkelen. Insecten moeten handmatig uit de plant worden verwijderd en de getroffen gebieden moeten worden bijgesneden. Behandel daarna de bloem met Fitoverm of een ander insecticide.

   

2. Witte vlieg is een kleine gele en witte mug die gemakkelijk te zien is wanneer hij wordt bekeken. Het grootste gevaar zijn witte larven. Ze voeden zich met plantensap. Als gevolg hiervan worden de aangetaste bladeren gekleurd, krullen ze op en verkruimelen. Om vetplanten te genezen, moet u de beschadigde gebieden trimmen en de behandeling met een insecticide uitvoeren.

   

3. Mealybug root is een klein wit insect dat parasiteert op de wortels van een plant. Het is niet eenvoudig om de parasiet op te merken, deze verschijnt enige tijd na de laesie aan de wortelhals van de bloem. De bladeren van de aangetaste plant worden geel en vallen. Om insecten kwijt te raken, moet je een bloem graven en de wortels van de aarde en parasieten reinigen. Behandel daarna het wortelstelsel en plant met een insecticide. De pot moet worden schoongemaakt en gevuld met verse grond.

   

4. De rode spint is een kleine parasiet die vooral de jonge bladeren van de bloem aantast. Witte of gele vlekken op jonge bladeren kunnen wijzen op de aanwezigheid ervan. Zieke planten kunnen worden bedekt met spinnenwebben. Behandeling met parasieten zal de behandeling met zeepwater helpen. Bij ernstige schade worden acariciden gebruikt.

   

Om het voorkomen van ziekten of parasieten te voorkomen, moeten de zorgregels worden gevolgd. Het is ook belangrijk om de bloem regelmatig te inspecteren om het probleem op tijd te identificeren.

Hoe een bloem thuis te vermeerderen en transplanteren?

U moet de euphorbia in het voorjaar, eens in de paar jaar, transplanteren. Je moet dit doen als de plant te veel is gegroeid of wortelrot heeft. Het transplantatieproces kan in verschillende stappen worden verdeeld:

1. Kies een geschikte pot. Het moet niet overdreven ruim zijn, maar tegelijkertijd moet er voldoende ruimte zijn voor de snelgroeiende wortels van de plant.
2. Leg een laag drainage op de bodem van de pot. Bestrooi het met houtschors.
3. Geef de bloem overvloedig water.
4. Haal het voorzichtig uit de pot.
5. Verwijder beschadigde en rotte wortels.
6. Veeg overtollige grond weg.
7. Plaats de plant in een voorbereide pot en bestrooi met aarde.
8. Tamp en giet voorzichtig.

Tijdens de transplantatie kan de plant worden vermeerderd. Om dit te doen, moet je de wortel voorzichtig in verschillende delen verdelen. Elk deel moet ten minste één nier bevatten. De snijplekken moeten met houtskool worden behandeld en vervolgens de planten in verschillende potten planten.

Euphorbia kan ook worden vermeerderd met zaden en stekken. Om de zaden te laten ontkiemen, doet u het volgende:

1. Zaai zaden in lichte grond tot een diepte van 2,5 cm.
2. Bedek de container met folie en ventileer regelmatig.
3. Houd de grond vochtig.

Voortplanting door stekken omvat ook verschillende fasen:

1. Snijd een klein blaadje van een volwassen plant af.
2. Bestrooi met wortelgroeistimulator.
3. Plant overvloedig in de grond en water.
4. Bedek met folie.
5. Ventileer regelmatig.

Het proces van het stekken van stekken duurt ongeveer een maand. Dit is de meest voorkomende methode van vermeerdering van milkweed, omdat het de eenvoudigste is.

Veelgestelde vragen over Milkweed Care

Euphorbia is een bescheiden kamerplant die geschikt is voor zowel ervaren als beginnende tuinders. Euphorbia vereist geen speciale zorg en heeft geen frequente watergift en topdressing nodig.